Մանկական բանաստեղծություններ

(հայ ժամանակակից հեղինակներ)

ՍՈՒՐԵՆ ՄՈՒՐԱԴՅԱՆ

ՄԵՐ ԸՆՏԱՆԻՔԸ

Ամեն մեկը իր գործն ունի
Մեր տանը,
Գուլպաներ է գործում նախշուն
Մեծ նանը:
Իր սենյակն է կարգի բերում
Հայրիկը,
Վաղվա դասն է նստած սերտում
Քույրիկս:
Իսկ մայրիկն էլ մեր շորերն է
Արդուկում,
Լռություն է, լռություն է
Սենյակում:
Ես էլ մեղմիկ երգ եմ ասում,
Չեմ լալիս,
Քնեցնում եմ օրորոցում
Տիկնիկիս:

ՍՈՒՐԵՆ ՄՈՒՐԱԴՅԱՆ
Ով Է ՆԵՐԿԵԼ

-Այգու պահակ, ասա դու ինձ,
Ով է նուռը ներկել կարմիր,
Ով է ծառերը բարձրացել`
Դեղին ներկել դեղձ, սերկևիլ,
Սպիտակով, սևով պատել
Խաղողի խիտ ողկույզները,
Կանաչ վրձին է ունեցել,
Որ կանաչ են ընկույզները:
Շագանակի գույնը քիչ էր,
Որ ներկել է միայն թուզը,
Իսկ քո այգում ինչու չկա
Կապույտ գույնը, մուգ փիրուզը:
-Այդ արևն է, փոքրիկ Արմիկ,
Ցանկապատից մտել անտես
Ու մրգերը մեկիկ-կեկիկ
Իր շողերով ներկել պես-պես:

ՆՈՐԱՅՐ ԳՐԻԳՈՐՅԱՆ

ՍՈՆԱՆ ԿՐԿԵՍՈՒՄ

Փոքրիկ Սոնան գնաց կրկես,
Եվ զարմացավ ինչքան ասես,
Շունն ու գայլը մտերմացած
Նայում են վեր,նայում են ցած:

Ցածում մկնիկը կատվի հետ
Վազում առաջ,գալիս է ետ,
Իսկ վերևում աղվես աղան
Ագռավին է ասում՝խաղանք:

Վերջում Սոնան խիստ զայրացավ,
Թե՝հանդեսն այս շուտ վերջացավ,
Հետո ասաց մորը թաքուն՝
Եկ, կրկեսը տանենք մեր տուն:

ԷԴՎԱՐԴ ՄԻԼԻՏՈՆՅԱՆ 

ՀՐԱՇՔ ԾԱՌԸ

Մի ծառ ունեմ,

Անուն չունի,

Վրան հազար

Պտուղ ունի:

Էլ սերկևիլ,

Էլ ձմերուկ,

Էլ դեղձ ու նուռ,

Էլ շատ պնդուկ:

Նաև դդում,

Նաև ընկույզ,

Էլ չեմ ասում`

Քաղցր ողկույզ:

Չեմ հասկանում

Ինչծառէ սա,

Վրան ամեն,

Ամեն ինչ կա:

Կարծես լինի

Փոքրիկ շուկա,

Որտեղ միայն

Առնող չկա,

Որովհետև

Ծախող չկա,

Որովհետև

Հրաշք է դա:

Ղուկաս Սիրունյան 

«Երկու մարդ, երկու թիթեռ ու երկու քառատող»

-Ինչի՞դ են պետք ձմռան կեսին

թիթեռորսիչ այս ցանցերը,

նետի՛ր տղաս, սահնակդ ա՛ռ,

սահիր ձյունե սահանքներով:

Վաղ գարնանը, երբ ետ եկան ծաղիկները,

կյանքը խայտաց արևի տակ,

տղաս կանչեց.-Հայրիկ, նայիր, երկու թիթեռ ի՞նչ են բերում:

-Թիթեռորսիչ ցանցերն են քո բռնած բերում: Ել, ընդունիր: