пятница, 30 октября 2015 г.

 Ինչպես ասել  է մեծ փիլիսոփա Լուկիոս Սենեկան` «Սովորեցնելով ուրիշներին սովորում ենք մենք` ինքներս»...


Այսօր երկարացված օրվա դասավանդողների հետ սեմինար անցկացրեց հատուկ մանկավարժ, լոգոպեդ Սուսաննան: Նա ընդգծեց ջրի օգտակարությունը մարդու նյարդային համակարգի և ներաշխարհի խաղաղության համար,  խաղի միջոցով մեզ ցույց տվեց ջրի էներգիան և ուժը: Քննարկեցինք  մանկավարժական որոշ հարցեր, սովորողի դաստիարակության մի շարք մեթոդներ ու ձևեր: Բերեցինք գրքերից և առօրյա կյանքից օրինակներ, փորձեցինք վերլուծություններ անել: Այսօրվա սեմինարը իր  դրական էներգիայով և մանկավարժական խաղերի   հագեցվածությամբ  մեծ բավականություն պատճառեց մեզ և մենք ցանկություն հայտնեցինք, որպեսզի նմանօրինակ հանդիպումներ հաճախ լինեն:
Սեմինարից մեծ էներգիա ստացած, չնայած անձրևոտ եղանակին, բավականին ջերմ ու առույգ եկանք  դասարան և նույն տրամադրությունը շարունակվեց ամբողջ օրվա ընթացքում: Շնորհակալություն կազմակերպիչներին և իհարկե, սիրելի Սուսաննային:







четверг, 29 октября 2015 г.


 Սովորում ենք առասպելներ
Այսօրվա առասպելի թեման հացի փշուրի մասին էր...սովորողները հատված առ հատված կարդացին և քննարկեցինք....




ԱՌԱՍՊԵԼ ՀԱՑԻ ՓՇՈՒՐԻ ՄԱՍԻՆ

    Հայերի, ինչպես և շատ այլ ժողովուրդների մոտ, սկսած անհիշելի ժամանակներից, միշտ էլ հացի պաշտամունք է եղել: Հայերը, երբ պատվավոր հյուրի էին դիմավորում, միշտ նրանց
մատուցում էին աղ ու հաց, այն բարիքները, առանց որոնց հնարավոր չէ ապրել: Հացը համարվել է սեղանի զարդ, իսկ ամենալավ ու ամենահարգված գործը` հացթուխի գործն է համարվել:
    Ասում են` հացը չի կարելի հակառակ երեսի վրա դնել: Ասում են նաև, որ չի կարելի հացը գետին գցել կամ գետնի վրա ընկած թողնել:
    Հայկական հին զրույցը պատմում է, որ հենց մի փշուր հաց է ընկնում գետին, այդ  ժամանակ մարդկանց համար անտեսանելի մի հրեշտակ է իջնում երկնքից և մի ոտքով կանգնում հացի փշուրի վրա, որպեսզի այն ոտնատակ չընկնի: Այնպես որ, գետին ընկած յուրաքանչյուր հացի փշրանքի վրա մի -մի հրեշտակ է կանգնած: Եվ քանի որ մեկ ոտքի վրա կանգնելը բավականին դժվար ու հոգնեցուցիչ գործ է, մարդիկ պետք է օգնության շտապեն հրեշտակներին, անմիջապես գետնից վերցնեն ընկած հացը և բարձր տեղ դնեն:
     Հացը գետին գցելը մեղք է, քանի որ այն թոնիր է մտել, մաքրվել կրակի բոցերի մեջ ու սրբացել:
    

среда, 28 октября 2015 г.





Երգ ունկնդրելու և սովորելու համար


                     Ո~Վ ՄԵԾԱՍՔԱՆՉ ԴՈՒ ԼԵԶՈՒ                                                                                                                                                                      Խոսք`     Մեզպուրյանի
                                                                                     Երաժշտ.` Կոմիտասի



Ո~վ մեծասքանչ դու լեզու,                                  Ինչ դառն է վիշտը սրտիս,
Ո~վ հեշտ բարբառ մայրական.                          Երբ օտար տեղ ու լեզու
Քաղցրահնչյուն բառերուդ                                  Բռնի իրեն զիս քաշեն,
Նման արդյոք այլ տեղ կա՞ն:                               Սրտես արյուն կ'հեղու:  

Դու, որ նախ ինձ հնչեցիր,                                  Ո~հ, զայն օտարն ես սիրել
Նախ սիրով, ո~հ, հեշտ խոսքեր,                       Բնավ չեմ կարող ի սրտե,
Այն նախ զքեզ թոթովես,                                     Չէ այն, չէ քաղցր իմ լեզու, 
Դեռ իմ մտքեն չէ ելեր:                                         Որ սիրով զիս կ'ողջունե:




                                   ԿՐԿՆԵՐԳ.- Իմ մայրենի քաղցր լեզու,
                                                         Կա'ց անսասան, կա'ց հավետ,
                                                         Կա'ց միշտ լեզուն իմ հայկարժան,
                                                          Կա'ց ծաղկալից, ծաղկավետ:
Մեր երկարացված օրվա գունավոր դասացուցակը